MEKSİKA’DAKİ LGBTİ MÜLTECİLERE KAPILARINI AÇAN BİR YAŞAM ALANI: LA 72
Meksika’nın Guatemala sınırında yer alan “La 72” isimli kamp, Orta Amerika’daki şiddet ve homofobiden kaçmak zorunda bırakılan LGBTİ’lere güvenli bir yer sunuyor.
Çeşitli zorluklarla sınırı geçerek Meksika’ya gelen LGBTİ’lere kalacak yer vermenin dışında, bu yaşam alanının kurucusu ve çeşitli ülkelerden gelen gönüllüler mültecilere kendilerine bir gelecek inşa edebilmeleri için destek oluyor.
Hristiyanlığın Fransisken düzenini kabul etmiş üyelerinden rahip Tomás González Castillo tarafından kurulan “La 72” isimli kamp, Orta Amerika’daki şiddet ve homofobiden kaçmak zorunda bırakılan LGBTİ mültecilere ve göçmenlere ayrımcılığın olmadığı bir yer sunuyor.
Rahip Tomás, her akşam ışıklar kapanmadan önce yeni gelenleri selamlıyor, sıradaki etkinlikleri duyuruyor ve kaçmak zorunda bırakılanların yaşadıkları güçlükleri anımsatmak için oradakilerle bir dakikalık saygı duruşunda bulunuyor.
O, bu akşamki kalabalığa şöyle sesleniyor:
LGBTİ’ler onuru kutlamak için yarın bir parti düzenliyor ve partiye hepiniz davetlisiniz.
Tenosique’da bulunan bu yaşam alanı, 2011 yılında kurulmasından bu yana Honduras, El Salvador ve Guatemala’daki şiddetten, gasptan, zorla alınmadan ve insan hakları ihlallerinden dolayı kaçmak zorunda kalmış 50 binden fazla kişiye koruma ve insani yardım sağlamış.
Ayrıca burası LGBTİ mültecilerin ihtiyaçlarını karşılayan Meksika’daki ilk yaşam alanı olma özelliğini de taşıyor. Buranın kurulmasından sonra Mexico City ve Guadalajara’da da LGBTİ’ler için güvenli alanlar kurulmuş.
‘La 72’; bekar annelerin, ailelerin ve reşit olmayanların da içerisinde bulunduğu 250’ye kadar kişiye yaşayacak yer temin ediyor.
2016 yılında 43 LGBTİ mültecinin geldiği kampa, bu yılın ilk altı ayında ise 20 LGBTİ daha katılmış.
“Tam bir cennetti”
20 yaşındaki Honduraslı transseksüel kadın Lily* de kampa gelenlerden biri.
Ayakları çıplak ve yorgun bir şekilde iki günlük yürüyüşün ardından sınırı geçerek ‘La 72’ye ulaşan Lily, kampta ilk geçirdiği gece duyduğu huzuru şöyle anlatıyor:
Yıllardır ilk defa bu kadar uzun uyuyabildim. Tam bir cennetti.
Lily’nin hayatındaki zorlu süreç ise daha önceden başlamış.
Guatemala’da kaçırılan Lily, seks yapmaya zorlanmış; aynı kişiler tarafından cinsel saldırıya maruz bırakılmış ve dövülmüş.
Rahip Tomás, buraya gelen herkesin çok ızdırap çektiğini söylüyor ve kampa gelen LGBTİ’liler hakkında şunları aktarıyor:
Buraya gelen herkes ayrımcılığın mağduru, ancak LGBTİ’ler tahammülsüzlüğe ve homofobiye karşı daha korumasız.
“Ayrımcılık da bir şiddet”
Çeşitli ülkelerden ve Meksika’dan yardım için gelen gönüllü öğrencilerden Maria ise “ayrımcılığın da şiddetin bir türü olduğunu” belirterek buradaki düzeni şöyle anlatıyor:
Herkese söylediğimiz ilk kural, ‘burada şiddete yer olmadığı’. Aynı zamanda LGBTİ erkeklerin, kadınların ve gençlerin de burada bulunduğunu açıkça dile getiriyoruz.
Transeksüel olan Scarlett* da birçok kişi gibi sınırdan zorluklarla geçmiş.
Güvenliği için erkek kıyafetleri giyerek sınırı geçmek zorunda kalan Scarlett, onur partisi için beyaz bir elbise giyiyor ve her iki yanağını gökkuşağı bayrağına boyamış:
Burada özgürüm. Kendimi özel bir hanımefendi gibi hissediyorum.
Ayrımcılıktan ötürü kaçmak zorunda bırakılan LGBTİ’lerin sayısı giderek artıyor
Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği’nin (UNHCR) de desteğiyle burada yatakhaneler kurulmuş ve LGBTİ mültecilere yardım ve koruma sunabilmek için programlar yapılmış.
Rahip Tomás da burada insanlara gıda vermekten fazlasının yapıldığına dikkat çekiyor:
La 72 sadece insanların karnını doyurmakla ilgili değil, aynı zamanda geleceklerine dair bir şeyler yapabilmeleriyle alakalı. Onların hayatlarının bir parçası olup, onlara destek olmaya çalışıyorum.
UNHCR Meksika’nın temsilcisi Mark Manly, Orta Amerika’nın kuzeyinde cinsiyet nedenli ayrımcılıktan ötürü kaçmak zorunda bırakılan LGBTİ’lerin sayısında artış yaşandığını kaydediyor:
LGBTİ mülteciler, yerinden edilmenin sarsıntısına ek olarak ciddi derecede şiddete ve ayrımcılığa maruz bırakılıyor. Entegre olma sürecinin de başlayabilmesi için onlara kendilerini güvende hissedebileceği bir yer sunmak çok önemli.
Burada ayrıca psikologların yürüttüğü haftalık toplanmalar da gerçekleşiyor.
Lily, endişelerini gidermek ve rahatlayabilmeyi sağlamak için güvenilir bir alan sunan bu toplanmaları şöyle değerlendiriyor:
Burada özel anlar yaşıyoruz. Beraber oturuyoruz, konuşuyoruz ve bazen aramızda çikolata paylaşıyoruz. Küçük bir şey tabii ama böyle anların yaşanmasından çok memnunum.
20 yaşındaki ve gey olan Carlos* da buraya Kasım ayında gelmiş.
Onun için ‘La 72’ bir tür eğitim yeri olmuş:
Benimle ilgilendiler ve burada kendime güvenmeyi öğrendim.
Yakın bir zamanda Mexico City’e gitmeyi hayal eden Carlos, eğitimine devam etmek istediğini belirterek “Benim için hayatıma devam etme ve mutlu olma zamanı geldi” diyor.
Kaynak: Gazete Karınca (The UN Refugee Agency) 29.08.2017
|
|
| Eklenme Tarihi : 29.08.2017 |
| Haber Editörü : GaBiLe |
| «« GERi
|
Bu haber 227952 kez okundu.
|
Haberi
Paylaş |
Face
 |
Blog
 |
Frien
 |
Mysp
 |
Twit
 |
|
Not: Bu sayfalarda yer alan yorumlar kişilerin kendi görüşleridir.
Yazılanlardan gabile.com sorumlu tutulamaz.
| Habere Yorum Yaz |
|
Gerçekten İNSANLİK için YUZ AKİ...Burada ise escinseller bile birbirinin neredeyse gozunu oyacak..HERKES DERS ALMALİ...
Yazan : Ablaniz
 Beğen (4 kişi bu yorumu beğendi.)
|
|
tüm dünyayaa örnek olmalı ,özellikle türkiyeye
Yazan : kemalms
Beğen (3 kişi bu yorumu beğendi.)
|
|
Geçim derdi yok nedemek o kampa gökten paramı yağıyor.
Yazan : tunatr
Beğen (2 kişi bu yorumu beğendi.)
|
|
Böyle bir sığınma alanı olması ne kadar da mthiş bir şey... düşünün, yüzlerce kilometreyi yürüyerek kat ediyorsunuz ve sonunda, eşcinsellerin kurduğu bir sığınma alanına varıyorsunuz. Orada hakaret, dışlanma, yok.. geçim derdi yok.. insanlar sizi kucaklıyor.. İnsan yeniden doğmuş gibi hissediyor...
Yazan : Calgary
Beğen (3 kişi bu yorumu beğendi.)
|
Yorum yazmak için login olunuz
|
|
Turkish 
English 
German
Diğer başlıklardan bazıları.
